กรณีศึกษาเรื่อง Media Placement จากกล่องนามบัตร
วันนี้ฉันได้รับนามบัตร (แบบเป็นทางการ) ใบแรกในชีวิต พิมพ์สวยงามใส่กล่องใบน้อยมาเป็นอย่างดี แต่เอ๊ะ! มองๆ ไปในกล่องทำไม่มันมีใบแดงๆ หว่า? หรือว่าเขาจะใส่มาให้เราผิด ด้วยความสงสัยก็เลยรื้อออกมาดู
ปรากฏว่า ไอ้กระดาษสีแดงใบนั้น คือใบเตือนว่า "เฮ้ย! นามบัตรของเอ็งอ่ะจะหมดแล้วนะเฟ้ย พิมพ์ใหม่ได้แล้ว และที่สำคัญ จงมาพิมพ์กับข้า วะ ฮะ ฮะ ฮ่าๆๆๆ"
ฉันชอบไอเดียนี้ของโรงพิมพ์มาก เพราะถือว่าเขาทำการบ้านมาดี จน "เข้าใจ" พฤติกรรมของผู้ใช้นามบัตร ซึ่งก็คือคนทำงานออฟฟิศอย่างเรา ที่เมื่อมีนามบัตรมาให้ใช้เราก็ใช้ หยิบออก หยิบออก มารู้ตัวอีกทีนามบัตรหมดกล่อง ก็ต้องวุ่นวายติดต่อจัดซื้อ เปิดเรื่องดำเนินการสั่งกันยกใหญ่ พอได้ช้าไม่ทันใจก็เกิดภาวะอารมณ์ค้าง ไม่มีนามบัตรไว้ใช้งานพาลหงุดหงิด แหม มันช่างมีแต่ปัญหา...
แต่การทำ Media Placement ของโรงพิมพ์นี้แจ่มมาก เพราะช่วงจังหวะที่ลูกค้าจะได้เห็นสื่อนี้ คือช่วงหมิ่นเหม่ที่นามบัตรจะหมดแหล่ ไม่หมดแหล่ ทำให้มั่นใจได้เลยว่าลูกค้าจะมีอารมณ์ร่วมกับสื่อของเราแน่ๆ บวกกับดีไซน์ที่ฉันว่าเขาจงใจเลือกสีแดงมาขัดอารมณ์นามบัตรขาวๆ เพลนๆ ในกล่อง และ copy ที่พูดแบบตรงประเด็น (แต่หลอนนิดหน่อย) "นามบัตรของท่านใกล้หมดแล้ว" ช่วยให้คนอ่านฉุกคิดได้ เออ จริงว่ะ นามบัตรเราใกล้หมดแล้วจริงๆ ก่อนที่จะตบท้ายด้วยข้อมูลการสั่งผลิต และรายละเอียดบริษัทฯ ครบถ้วน เป็น CRM เบาๆ กระตุ้นให้เกิดการซื้อซ้ำ แน่จริงๆ พี่!
ฉันไม่แน่ใจว่าทางโรงพิมพ์เขาตั้งใจมาขนาดนั้นหรือเปล่า แต่ในฐานะของผู้พบเห็น และได้รับสารของพี่ ขอชื่นชมสรรเสริญปิติยินดี ชาบูในเทคกะนิคเล็กๆ ที่อิมแพ็คมากสำหรับฉัน ถ้าทำป้ายไฟให้พี่ได้ฉันทำไปแล้ว...
- ขอจบบล็อกนี้เอาไว้แต่เพียงเท่านี้ -
