เพื่อนของเราคือความเจ็บปวด
บันทึกนี้เขียนถึงความเจ็บปวดสวัสดีความเจ็บปวด ช่วงนี้เราเจอกันบ่อยเลยนะ แกคงดีใจที่ได้เจอฉัน เพราะปกติใครๆ ก็ไม่อยากเจอแก ฉันก็ด้วยล่ะ แต่จะให้ทำไงได้ ถ้ามันไม่ได้มีไอ้ก้อนที่คอ ถ้าฉันไม่ได้ต้องขึ้นเขียงให้หมอผ่า ถ้าแผลมันไม่ได้อักเสบขึ้นมา เราก็คงไม่ได้สนิทสนมกันขนาดนี้หรอกเนอะ
ฉันกลัวเจ็บ ฉันยอมรับเลย ... ทุกครั้งที่ไปหาหมอ แล้วหมอบอกว่าจะทำขั้นตอนอะไรบางอย่างที่ไม่คุ้นเคย ฉันจะทำหน้าแหยๆ แล้วถามหมอว่า "มันเจ็บมั้ยคะ" หมอก็จะยิ้มๆ แล้วก็บอก "ไม่เจ็บหรอก เจ็บแค่ตอนฉีดยาชา" ฉันได้ยินแบบนั้นก็ใจชื้นขึ้นมา คิดว่าจะไม่ต้องเจ็บมากมาย มียาชาก็ช่วยทุกอย่างได้ แต่ว่า ฉันคาดผิดไป
ฉีดยาชามันเจ็บ ใครๆ ก็รู้ แต่เราส่วนใหญ่ก็ยอมเจ็บ เพื่อที่จะละเลี่ยงความเจ็บที่มากกว่าที่รอเราอยู่ข้างหน้า ด้วยวิทยาการ ด้วยความเก่งของคนที่คิดได้ว่าโลกนี้มันสมควรจะมียาที่ทำให้คนไม่รู้สึกรู้สาในชั่วเวลาหนึ่ง ทำให้เราได้รับสิทธิ์ในการหยุดยั้งความเจ็บเอาไว้ชั่วคราว ได้รู้สึกเพียงแค่ความตึงบวมที่ไม่ได้สร้างความทรมานอะไร เราคิดว่าเราหนีความเจ็บปวดนั้นได้ แต่เอาเข้าจริงๆ แล้ว มันก็แค่ช่วงหนึ่งเท่านั้น เมื่อยาค่อยๆ หมดฤทธิ์ เวลาที่เราหยุดเอาไว้ก็เดินต่อ ความรู้สึกที่เราเคยหลีกเลี่ยงมันย้อนกลับมาทำร้าย ความเจ็บปวดรอเล่นงานเราอยู่ตั้งนานแล้ว เราแค่เบรคมันเอาไว้ห้วงนึง แล้วพอถึงเวลา มันก็กลับมาหาเรา มาเล่นสนุกกับเราเหมือนเดิม
วันนี้หลังจากฉีดยาชา โดนผ่าไปอีกรอบ ระหว่างทางเดินกลับจากโรงพยาบาล ก็นึกไปด้วยว่า มันก็ตลกดี ที่เราจะต้องยอมเจ็บประมาณหนึ่ง เพื่อแลกกับการไม่รู้สึกอะไรไปชั่วคราว จากนั้นเราก็จะรู้สึกทุกอย่างตามที่ควรจะเป็น เราหลีกหนีความเจ็บปวดไม่ได้ แม้เพื่อจะชินชาเราก็ต้องแลกมาด้วยความเจ็บ ความเจ็บปวดอยู่กับเราเสมอ หรือในอีกทาง เราต่างก็เกิดมาเพื่อเผชิญกับความเจ็บปวด...อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เราเจ็บปวดเพื่อให้เราเข้มแข็งขึ้น ประสบการณ์จากแผลเดิมทำให้เรารู้วิธีรับมือกับความเจ็บครั้งหน้า เมื่อกลับมาคิดอีกที ฉันไม่คิดว่าเราอ่อนแอนักหรอกที่ขอซื้อเวลาความเจ็บ เราแค่ขอเพิ่มเวลาเตรียมตัวเอาไว้ซักหน่อย ให้ยิ้มได้อีกซักหน่อย เมื่อความเจ็บมันมาจริงๆ ไม่ว่าจะทรมานแค่ไหน สุดท้ายเราทุกคนก็ผ่านมันไปได้ ในวันที่ปวดแผลผ่าฟันคุดที่สุดจนคิดว่าคงลืมมันไม่ได้ จนถีงตอนนี้เราก็ลืมมันแล้ว เหลือแค่คำว่าเจ็บ ที่เก็บเอาไว้บอกใครๆ แต่ความหมายของมัน เราจำรายละเอียดนั่นไม่ได้หรอก
ความเจ็บปวดคือเพื่่อน จะรูปแบบไหน ยังไงเราก็ต้องเจอกัน ดังนั้น ขอเจ็บเพราะฉีดยาชาก่อน แล้วเราค่อยเจอกันหลังจากนั้นแล้วกันนะ ... เพื่อน :)
0 comments: