หยดน้ำในกองไฟ: คิดให้เยอะ
06/2014หยดน้ำในกองไฟ
(นิ้วกลม, สำนักพิมพ์ 101%, 2557)
หนังสือเล่มใหม่ของคุณนิ้วกลม ที่ว่าด้วยเรื่องการเมือง, สังคม และปรากฎการณ์มวลมหาประชาชนตั้งแต่ปลายปีที่แล้วมาจนวันนี้ เข้าใจว่าเป็นการรวมสเตตัสของแก เพราะหลายๆ อันเคยอ่านมาบ้างแล้วในเฟซบุ๊ก ตอนแรกเมื่อพบว่าเป็นแบบนั้นก็งอนนิดหน่อย ว่าแหม เอาแบบนี้เลยเหรอ แต่พออ่านไปจนจบก็รู้สึกอีกทาง ว่าเออ ก็ดีเหมือนกัน เพราะอย่างน้อยมันก็ช่วยบันทึกสังคมในช่วงเวลานี้ผ่านงานของนักเขียนคนหนึ่ง ที่รวมมาจากพื้นที่กึ่งส่วนตัวกึ่งสาธารณะอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของยุคสมัย คงคล้ายๆ ที่เราอ่านงานของนักเขียนรุ่นเก่าที่ก็รวมจากนิตยสารเล่มนู้นเล่มนี้ที่เขาตีพิมพ์ และถึงแม้ว่ามันจะเป็นสเตตัสในเฟซบุ๊ก แต่มันก็ผ่านการคิดแล้วคิดอีก ไตร่ตรองแบบสุดๆ แล้วก่อนจะกดโพสต์ขึ้นไปให้สู่โลกออนไลน์
รู้สึกได้เลยว่าคุณนิ้วกลมแกเขียนด้วยความระมัดระวังเป็นอย่างยิ่งที่จะไม่ให้สิ่งที่แกเขียนไปกระทบจิตใจใคร และป้องกันไม่ให้ใครมาเข้าใจผิด หรือเหมารวมว่าแกอยู่ฝั่งนู้น ฝั่งนี้ คงเป็นยุคสมัยที่ก่อนที่ใครจะเขียนอะไร ต้องสอดแทรก หรือเกริ่นนำเป็นทำนองว่าขอออกตัวเอาไว้ก่อน มากที่สุดยุคนึง (หรือจริงๆ มันก็เป็นมาทุกยุควะ) เราว่าเราเข้าใจเขาเพราะเราก็เป็นแบบนั้น ช่วงหลังๆ มานี้ ก่อนจะเขียนสเตตัสอะไรที่เกี่ยวกับเรื่องการเมืองหรือสังคม เราคิดแล้วคิดอีก อ่านทวนแล้วทวนอีก พิมพ์แล้วก็ลบๆ อยู่หลายทีจนบางทีก็คิดเหมือนกันว่ากูจะเขียนทำไม ไม่ได้โด่งดังถึงขั้นที่สิ่งที่เราเขียนจะไปเปลี่ยนอะไรหรือทำให้ใครเชื่อ สุดท้ายเราก็แค่อยากระบายความอึดอัดที่เรามี เล่าสิ่งที่เราพบเจอให้ฟังบ้าง แต่เรื่องนี้มันละเอียดอ่อน เราจะเขียนยังไงให้คนเข้าใจสิ่งที่เราอยากจะบอก ก่อนที่เขาจะเลิกอ่านเพราะคิดไปแล้วว่าเราเป็นอีกพวก หรือเขาจะอ่านต่อเพราะคิดว่าเราเป็นอีกพวกเหมือนกัน เราไม่อยากเป็นคนที่แชร์ไปเรื่อยๆ แล้วกลายเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างความขัดแย้ง ไม่อยากพูดขึ้นมาลอยๆ เพื่อหวังว่าจะไปกระทบจิตใจใคร ไม่อยากเขียนอะไรแล้วทำให้ใครเข้าใจเจตนาของเราผิด ซึ่งนั่นเป็นทักษะที่ยากขนาดนี้ว่าคงต้องใช้เวลาฝึกทั้งชีวิต นั่นล่ะ หากเราจะเคยเขียนอะไรเรื่องพวกนั้นไปบ้าง ชอบใจบ้าง ไม่ชอบใจบ้าง ก็ขอให้เข้าใจด้วยเถิดว่าเราคิดมาเยอะจริงๆ และอย่าเพิ่งตัดสินหากเรายังไม่ได้นั่งคุยกัน
มีหลายความคิดของคุณนิ้วกลม
กลับไปอ่านนิยายต่อดีกว่า...
