The Good Luck of Right Now: คนไม่ฉลาดที่เรารัก
The Good Luck of Right Now(Matthew Quick, 2014, 3.5/5)
The Good Luck of Right Now เล่าเรื่องของบาร์โธโลมิว นีล (ฺBartholomew Neil) ในวัย 38 ปี เขาเป็นคนทึ่มๆ (ไม่รู้จะแปลคำว่า Single-minded ยังไงให้ไม่น่าเกลียด) ไม่เคยทำงาน อยู่บ้านกับแม่ผู้เป็นคาธอลิคที่ดีคนหนึ่ง เขาและแม่ไปโบสถ์ทุกวันอาทิตย์ไม่เคยขาด ต่อมาแม่เริ่มป่วยเป็นมะเร็งในสมอง ในช่วงสุดท้ายของชีวิต แม่เรียกเขาว่าริชาร์ดตลอดเวลา คำพูดสุดท้ายก่อนจากไปก็ยังมองหน้าเขาแล้วพูดชื่อริชาร๋ด เมื่อไปรวมกับจดหมายของ ริชาร์ด เกียร์ ที่เขาเจอในลิ้นชักกางเกงในของแม่ และการที่แม่ชอบนั่งดูหนังของริชาร์ด เกียร์กับเขา เขาก็เลยคิดว่าแม่เป็นติ่งและจิ้นตัวเองว่าใช้ชีวิตอยู่กับดาราคนโปรด อันเป็นผลจากเนื้อร้ายที่กดทับสมอง
หลังจากนั้นมา เขาก็เลยถือว่าริชาร์ด เกียร์ คือเพื่อนคนเดียวที่มี และเขียนจดหมายถึงไม่เคยขาด เป็นส่วนหนึ่งของการเยียวยาตัวเอง เหมือนหาเพื่อนคุยว่างั้น เขาเล่าทุกสิ่งที่ถ้าแม่อยู่เขาคงเล่าให้ฟังให้ริชาร์ด เกียร์ฟัง เนื้อหาในจดหมายก็จะพูดถึงชีวิตของเขาหลังการจากไปของแม่ และกองทัพคนบ้าบอที่เข้ามาพัวพันในชีวิต การเยียวยาซึ่งกันและกันเองระหว่างคนที่มีรอยปรักหักพังเหมือนกัน และการเดินทางไกลเพื่อไปหาชุมชนแมวจรจัดที่แคนาดา
จนถึงจดหมายฉบับสุดท้าย ที่เขาตั้งใจว่าจะเลิกเขียนถึงริชาร์ด เกียร์อีกแล้ว
The Good Luck of Right Now อุดมไปด้วยตัวละครที่ผุพังแต่เราจะรักพวกเขา บาร์โธโลมิว เป็นชายบื้อที่มีมุมมองต่อโลกน่าเอ็นดู, คุณพ่อ McNamee บาทหลวงที่สึกออกมาแล้วกินเหล้าหนักพอๆ กับที่คุกเข่าอธิษฐาน, แม็กซ์ เพื่อนจากกลุ่มบำบัดที่สบถคำว่า "ฟัค" รวมๆ กันเยอะกว่าคำว่า Is ในหนังสือ, เวนดี้ นักบำบัดที่อาการหนักกว่าบาร์โธโลมิว พวกเขาบ้า พวกเขาเอาแน่เอานอนไม่ได้ พวกเขาทำในสิ่งที่เราจะไม่ทำ แต่เราจะรักและเอาใจช่วยพวกเขา
ชีวิตที่เจอแต่เรื่องร้ายซ้ำซากจนไม่รู้จะปลอบตัวเองยังไงแล้ว เลยคิดซะว่ามันเป็นโชคดี ไม่ใช่ที่เกิดกับตัวเรา แต่มันต้องเกิดกับใครที่ไหนซักที่ เมื่อมีเรื่องร้ายเกิดกับเราหนึ่งครั้ง ก็จะมีคนเจอเรื่องดีหนึ่งครั้งพร้อมๆ กับเรา เป็นไอเดียที่มองโลกในแง่ดีจนน่าหมั่นไส้ เราอาจจะคิดแบบนี้ไม่ได้ทุกครั้งที่ประสบความซวย แต่มันก็อาจจะช่วยฝึกให้เราคิดถึงคนอื่นมากขึ้นก็ได้ และเมื่อวันไหนที่เราโชคดี เราก็จะนึกขึ้นมาว่า ที่อีกมุมโลกคนมีคนซวยเพื่อเราอยู่ คือไอเดียคร่าวๆ ของคำว่า The Good Luck of Right Now ที่จริงในหนังสืออธิบายเอาไว้มีชีวิตชีวากว่านี้มาก อย่างไรคงต้องไปอ่านกัน
Matthew Quick เป็นคนที่เขียนเรื่องมนุษย์บวมๆ ได้มีชีวิตชีวาน่าเอ็นดู เขาเล่าเรื่องเศร้าน่าปวดใจผ่านสายตาของมนุษย์ผู้บกพร่อง ที่ยังพอมองเห็นแง่งามของมันบ้าง แต่มันก็ยังเศร้าอยู่ดี ตัวละครที่เขาสร้างมีบาดแผลเต็มตัว มีความบกพร่อง แต่เราได้เห็นความพยายามที่จะใช้และมีชีวิตของคนพวกนั้น มันพิลึกๆ บ้างแต่อย่างน้อยก็เพื่อให้ชีวิตได้เดินไปข้างหน้า การตัดสินใจบางอย่างของคนป่วยยังดูสมเหตุสมผลกว่าคนธรรมดาๆ ชีวิตพวกเขาดูเรียบง่ายมากแต่เราจะได้เห็นด้านที่หนักหนากว่าที่พวกเขาจะได้วิถีชีวิตธรรมดามาได้
จังหวะในตัวอักษรของ Quick มันจะไม่ควิกเหมือนนามสกุลแก กล่าวคือมันจะไปอย่างเนิบๆ บรรยายไปเรื่อยๆ ด้วยถ้อยคำที่ง่ายที่สุด อาจจะเป็นเพราะเขาเขียนแทนตัวของบาร์โธโลมิวที่ไม่ใช่คนฉลาดอะไร ต่อให้ไปถึงเหตุการณ์หักเห จุดเปลี่ยน เรื่องร้าย เรื่องน่าตื่นเต้น โทนเสียงของเรื่องก็ยังเหมือนเดิม บางประโยคมันเป็นความคิดที่ฉลาดมากแต่ถูกเขียนโดยคนโง่และน้ำเสียงมันก็ดูโง้โง่ แต่มันฉลาด เราถึงรักตัวละครนี้ พอๆ กับที่เราเคยรักแพท ใน Silver Linings Playbook มาก
แพทเคยเยียวยาตัวเองด้วยความรักความเข้าใจจากครอบครัวและคนรอบข้าง ส่วนบาร์โธโลมิวนั้นกำลังสร้างทุกอย่างจากการสูญเสียครอบครัวที่เคยมี
เห็นข่าวว่าเรื่องนี้จะมาทำเป็นหนังโดย DreamWorks ซึ่งถ้าไม่ผิดโผก็จะได้ Jonathan Dayton + Valerie Faris จาก Little Miss Sunshine มากำกับ เขียนบทโดย Mike White (School of Rock, Nacho Libre) และมี Brie Larson (Don Jon) รับบทอลิซาเบธ อาสาสมัครในห้องสมุดที่บาร์โธโลมิวแอบชอบ
นี่อยากรู้เลยว่าใครจะได้เป็นบาร์โธโลมิว...
หมายเหตุ: ใช้รูปปกเวอร์ชั่นนี้เพราะเล่มที่อ่านเป็นปกนี้ และชอบปกนี้มากกว่าอันสีฟ้า
